Update leeslijst

Op dit moment ligt de aandacht bij het nemen van kleine gokken, intuïtie en ontdekken.
Daarbij lees ik meerdere boeken tegelijk.

Recent uitgelezen:
A more beautiful question - Warren Berger - lees hier mijn notities
De kracht van je intuïtie - Gerd Gigerenzer

Nog mee bezig:
Optionality  - Richard Meadows
Sources of Power - Gary Klein

Van gevoel naar succes

Een plan is een startpunt.
Maar de kracht van een ondernemer ligt niet in het krampachtig vasthouden aan een plan. Maar in het ontwikkelen van een gevoel voor signalen.
Van klanten. Leveranciers. Het nieuws.

Het lastige is dat je dat gevoel moet ontwikkelen.
Je moet namelijk de signalen van ruis leren onderscheiden.
Daarvoor moet je actief zijn in de markt en ervaring opdoen. Een Fingerspitzengefühl ontwikkelen.

Cijfers zijn belangrijk, maar niet hiervoor. Want cijfers komen achteraf.
Volgen.
Je gevoel leidt. 

Van daaruit bouw je een wereldbeeld op.
Dat wereldbeeld ga je testen om te zien of het klopt met de werkelijkheid.
N=1 is hier prima. Je hebt maar 1 observatie nodig om je een beeld voor de markt te kunnen vormen.

Daarna ga je cijfers gebruiken.
Data die bepaalt of je je beeld moet aanpassen omdat het niet helemaal klopt
Je beeld verkeerd is en je het moet laten zitten.
Of juist meer inzetten, omdat de cijfers zeggen dat je beeld goed zit.

Praktisch gezien betekent dat gewoon bijhouden of iets werkt of niet.
Van daaruit is het voortschrijdend inzicht. 

Door actie te ondernemen word je een speler in de markt.
Ga je ervaring opdoen.
Leer je dingen die je van achter een bureau, werkend aan een plan, nooit had kunnen bedenken.

Het maakt ook niet uit of dingen volgens plan gaan. Laat dat idee los.
Houd je doel voor ogen en vind de weg daarnaar toe. Linksom of rechtsom.

Steeds aanpassend en veranderend.
Beter passend in de omgeving waarin je opereert. Zoals Darwin het bedoelde.
Onvoorspelbaar je concurrentie verwonderd achterlatend, zoals Boyd dat bedoelde.

Zo bereik je je doel.
Dat begint met het leren opmerken van signalen. 

Alles of niets – wat ondernemers moeten weten over risico en het nemen van beslissingen

Het nemen van een risico’s is synoniem met ondernemerschap.

Wat is het nemen van risico’s nu echt?

Simpel gezegd denk je dat je ergens gelijk in hebt. Het risico dat je neemt is eigenlijk de inzet die je doet om je gelijk te bewijzen.

Die inzet kan geld zijn, maar ook tijd. Want de tijd die je inzet, kun je niet voor iets anders gebruiken.

Om risico nemen zo voor te stellen, wordt het ook duidelijker wat je wel of niet moet doen.

Je neemt kleine gokken. Klein betekent hier dat het voldoende is om je gelijk te bewijzen.

Soms zul je kunnen zeggen: “Zie je wel”.

Dat is het moment om meer in te zetten.

Er meer tijd in te steken, meer voorraad te kopen of mensen voor aan te nemen.

Vaak zul je er naast zitten. Dat is het leven van een ondernemer. In ieder geval heb je het dan geprobeerd én ben je niet te veel geld of tijd kwijt.

Voorkom een alles-of-niets gok

Het doel is om te overleven. Om te kunnen blijven spelen.

Als je alles inzet, kan het zijn dat je wint. Dat is natuurlijk fijn.

De kans op verlies is vaak veel groter. En heeft een grotere impact dan winnen.

Heb je alles ingezet en je verliest, dan is het spel voorbij. Een faillissement.

Er zijn geen gokken meer te nemen.

Het doel om te overleven.

Elke dag dienen zich kansen aan.

Een nieuwe, grote klant.

Een geweldig product.

Een interessant project.

Op die kansen moet je kunnen inzetten. Als het game over is krijg je die kans niet meer.

Ten allen tijd moet dat dus voorkomen worden. Zet dus niet alles in op 1 gok.

Wil je tóch een grote gok nemen, dan kan dat voor sommige mensen beter dan anderen.

Het is niet eerlijk verdeeld

Sommige mensen kunnen wel die ene grote gok nemen.

Ik blijf erbij dat je een faillissement moet voorkomen.

Maar er zijn mensen waar het mis mag gaan zonder dat het privé een drama wordt.

Dit bedoel ik hiermee.

Leeftijd

Ben je jong, dan kun je je meer risico veroorloven. Want gaat het helemaal mis, dan heb je nog vele jaren om het goed te maken.

Ben je 50 en begin je met een bedrijf, dan wordt het erg lastig als je 10 jaar later failliet gaat.

Als je jong bent, is er vaak ook nog een mogelijkheid om terug te gaan naar je ouders als je echt aan de grond zit.

Met ene partner en kinderen wordt dat al een stuk lastiger.

Vermogen en inkomsten

Heb je een partner met inkomsten, dan kun je ook meer risico nemen. Gaat alles mis, dan is er in ieder geval nog een inkomen over. Dat geeft je dan speelruimte om een grotere gok te wagen dan wanneer jouw inkomen het enige gezinsinkomen is.

Dan moet je voorzichtiger zijn, zodat de basis nooit in gevaar komt.

Zo zie je dus dat het risico dat je kunt nemen per persoon verschilt.

Hoe comfortabel je met onzekerheid en risico is een laatste factor die natuurlijk ook meespeelt. Ook hierin verschillen mensen, waarbij gezegd moet worden dat als je graag zekerheden hebt, zelf ondernemen geen goede keuze is.

Conclusie

Het voorkomen van een faillissement – een alles-of-niets gok die je verliest, is een belangrijker doel dan geluk hebben en winnen.

Zet klein en vaak in en haal er het maximale uit als je tekenen van succes ziet.

Zet niet vol in als je nog niet zeker bent van succes.

Kun je de verleiding toch niet weerstaan om vol in te zetten, doe het dan als je jong bent. En als je een inkomen hebt om op terug te vallen.

Wil je automatisch op de hoogte gehouden worden én exclusieve info ontvangen, schrijf je dan hieronder in op de nieuwsbrief.

Belangrijkste punten uit “Several short sentences about writing”

Dit zijn de voor mij belangrijkste punten uit het boek: “Several short sentences about writing” van Verlyn Klinkenborg.

Houd zinnen kort door de ruimte tussen het onderwerp en de volgende zin zo kort mogelijk te houden

Verwijder onnodige woorden

Een van de doelen is te schrijven door te impliceren

Een van de belangrijkste hulpmiddelen van een schrijver is meer te suggereren dan de woorden zeggen: de kunst om in stilte tot de lezer te spreken

Hoe zou het zijn om te schrijven op zo’n manier dat er geen samenvatting van te maken is

Alles dat je opvalt is belangrijk. Want doordat het je opvalt is het belangrijk.

Maar wat je opvalt, is wat je jezelf toelaat om op te merken. En dat hangt af van wat je denkt dat je mag opmerken in een wereld waarin we getraind zijn om onze percepties te negeren

probeer om je werk hardop te lezen, het oor is slimmer dan het oog

Concentratie, attentie en opwinding zullen deel zijn van je werk. Dagelijks. Flow, inspiratie – het spontaan vloeien van zinnen, zullen dat niet zijn. Een belangrijk onderscheid om te maken

Stijl is geen focus, zolang er onduidelijkheid is (ambiguity). In plaats van je op stijl te richten al schrijver, kun je tot die tijd beter op duidelijkheid, helderheid richten

Door het vinden van fouten leer je om betere zinnen te maken. Geniet er van. Je kunt je zelf niet verhinderen om een fout te herhalen, als je die nooit opgemerkt hebt

Door te werken aan de zinnen zul je gedachten vinden waarvan je niet eens het bestaan kende, omdat ze nog niet bestonden. Totdat je de zinnen aan het onderzoeken was voor hun impliciete mogelijkheden.

Je zal leren om een enkel woord, een simpel ritme, een ding dat je opviel, een zin laten genereren, die je niet verwacht had Dit vraagt om een verandering in je mentale gewoontes, een herbeoordeling van hoe je werkt.

Het standaard model van schrijven mist de contemplatieve ruimte van schrijven. Kun je alle goede gedachtes vooruit bedenken?

Gebruik je materiaal. Maak het helemaal op. Er is meer van waar dat vandaan kwam. Je zult geen nieuwe ontdekkingen maken totdat je ze nodig hebt. Je moet al je materiaal gebruiken

Ga verder met wat je interessant vindt.

Kijk of de gedachte waar je in geïnteresseerd bent, scherper en helderder wordt door er een zin van te maken. Misschien wordt het juist mistiger. Wat vertelt dat je? Geen paniek, blijf er aan werken

Je denken zal je helpen om te ontdekken wat je interesseert in het onderwerp dat je gekozen hebt. Daarbij maakt het niet uit op welke gekke manier dat verbonden is. Door welke draad dan ook, welke perceptie, welke zin, welke intuïtie

Een lezer hoeft niet in het verhaal getrokken te worden door de eerste zin. Hoeft niet gegrepen te worden. Maar moet de interesse voelen in de zin die je gekozen hebt om te maken. Niets meer.

Kijk of je een zin kunt maken die opkomt uit de eerste zin. Niet de zin die volgt op de eerste

Je hebt geen idee wat je gaat zeggen, totdat je ontdekt wat je wilt zeggen, terwijl je de zinnen maakt die het zeggen Elke zin is optioneel, tenzij deze het tegendeel bewijst Schrijven is ontdekken

Het stuk dat je schrijft gaat over wat je vindt in het stuk dat je aan het schrijven bent. Niets anders

Vroeger of later, zul je meer geïnteresseerd raken in wat je op de pagina kunt zeggen, dan hetgeen je van plan was te zeggen.

Maak kleine, incremental veranderingen

Verzet je tegen het jargon van je onderwerp. Breek alles dat je tegenkomt in kleine stukjes

Gebruik het kleine detail dat je nodig hebt op het moment dat je het nodig hebt. Let op de manier dat het samenwerkt met andere details. Waarom zou je de hele scene namaken als alleen een moment telt

Wat als de lezer, op een bepaalde manier, in jou gelooft? Luistert naar jouw stem, niet de stem van anderen. Kijkt naar wat jij opmerkt. Wat als de lezer jouw autoriteit voelde en denkt om jou te quoten?

autoriteit ligt bij de lezer, die simpelweg het boek kan sluiten en een andere kan kiezen

Jouw gratie, jouw autoriteit wordt niet ontleent aan de validiteit van het onderwerp, maar creëert het juist.

De eerste persoon die overtuigt moet worden van je autoriteit ben je zelf.

Wat de gewoonste zaak lijkt voor jou, komt als een openbaring voor de lezer

Echte discipline is herinneren en herstellen – uitvinden indien nodig – wat jou interesseert. Want als het jou niet interesseert, hoe kan het dan ooit iemand anders interesseren?

Het werk zal jou redden in plaats van dat jij het werk redt

het werk selecteert het publiek. Je ben geneigd om te vragen – wie is de lezer? De betere vraag is altijd: “Wie ben ik voor de lezer”

Andere vragen zijn – hoeveel van mijn wereld overlapt met die van de lezer? oftewel – Hoeveel moet ik uitleggen?

Praktische tips:

werk richting kort – haal woorden weg ipv ze toe te voegen

naar directheid – taal die niet ontwijkend is

naar eenvoud – in constructie en woordkeuze

naar duidelijkheid – altijd uitkijken voor dubbelzinnigheid

naar ritme – waar het ontbreekt aan

naar letterlijkheid – als een tegengif voor onduidelijkheid

naar impliceren – het stil uiten van zinnen

naar variatie – altijd

naar stilte – laat er wat zijn

naar de naam van de wereld – de jouwe om te ontdekken

naar aanwezigheid – de stille autoriteit van jouw prosa

Geef alles

Je moet al je materiaal gebruiken.
Geef alles weg. 
Alles dat je weet
Was niet de eerste keer dat ik dat gehoord had. Eerste keer was denk ik via Austin Kleon.
Deze keer in het boek "Several short sentences about writing" van Verlyn Klinkenborg

Maar ik had daar nog nooit naar gekeken vanuit deze invalshoek: Je zult geen nieuwe dingen ontdekken, totdat je ze nodig hebt.

Je moet dus je materiaal helemaal opmaken.
Dat lijkt beangstigend.

Maar je hoeft alleen maar bang te zijn dat je ideeën opraken, als je jezelf niet meer ontwikkelt. 
Als wat je nu hebt, het beste en enige is dat je te bieden hebt.

Persoonlijk vind ik dat een depressieve gedachte, waar ik me niet bij neer kan leggen.
Die gedachte gaat namelijk in tegen alles waarin ik geloof op het gebied van persoonlijke ontwikkeling.
Dus met vertrouwen ga ik daarmee beginnen.
Niet wachten totdat er een boek aan materiaal is.

Dit is de start.

3 marketing tips van een kip – speciaal voor content creators

Ik ben geabonneerd op de nieuwsbrief van Doomberg. Een pseudoniem van een anonieme schrijver die zich presenteert als een kip.

Origineel in ieder geval en hoe bizar dat ook klinkt, de inhoud van de nieuwsbrief geeft mij vaak een "what-the-hell" gevoel. Op een positieve manier.

Wel in het Engels, maar voorlopig nog steeds gratis, dus je kunt je hier abonneren: https://doomberg.substack.com/

Over naar de tips, die ik hoorde in de podcast waarin Grant Williams een interview met Doomberg had.

Optimaliseer verhouding “get to do” versus “have to do”

Je ontkomt niet aan dingen die je MOET doen om geld te verdienen. Al is het maar de boekhoudkundige dingen, zoals facturen maken
Dat zijn de "have to do" dingen.

De kunst is om een zo goed mogelijke verhouding te krijgen van de "get to do" dingen ten opzicht van wat je moet doen.
En "get to do" dingen zijn de dingen die je echt leuk vindt. Waar werk geen werk is.

Hoe beter die verhouding, hoe meer plezier je in je werk hebt.

Creëer voor jezelf, niet voor een publiek

Maak iets dat je zelf leuk vindt. Niet wat het publiek vindt dat je moet maken.

Er zullen ook genoeg mensen zijn die kritiek hebben op je werk. 
Ga daar niet in mee. 

Wil je het volhouden en interessant houden voor jezelf,creëer dan iets wat je zelf zou willen lezen, zien of horen.

Mijn eigen ervaring is ook dat mensen niet altijd weten wat ze willen. Ze herkennen het pas als ze het zien. Of kunnen het niet onder woorden brengen.

Als je alleen zou doen wat ze je zouden vertellen dat ze willen, dan doe je ze niet eens een plezier.

Een goede titel is van levensbelang

Deze tip ging vooral over schrijven, maar is wat mij betreft toe te passen op elke vorm van content.
Want je wilt een emotie oproepen bij mensen. Een goede titel doet dat en nodigt op die manier uit tot het lezen of bekijken van je content.

Doomberg geeft zelfs aan dat op het moment dat hij een goede titel had, het artikel zich als het ware vanzelf schreef.
Dus het kan je ook nog eens helpen met het creatieproces zelf.
En daar heb je ze dan - 3 tips van een kip.

Wil je meer tips en info van mij, schrijf je dan hier in en dan krijg je ze in je mailbox.
Is geheel vrijblijvend en voorlopig nog altijd kostenloos.

Robuuste systemen in het bedrijfsleven

Dit stuk is geïnspireerd door  het boek "The clock of the long now" en mijn eigen ervaring in de praktijk.
Een robuust systeem past zich aan, maar niet alles binnen het systeem doet dat op dezelfde manier.

 Je hebt grote, langzame onderdelen. En je hebt kleine, snelle onderdelen.

- Kleine onderdelen reageren snel op veranderingen, grote doen dat langzaam.
- De kleine onderdelen zorgen voor de innovatie en af en toe voor een revolutie. 
- De grote onderdelen hebben de macht en moeten zorgen voor continuïteit. 

De kracht van een robuust geheel zit 'm in de snelheid van de reactie op verandering én hoe de verschillende onderdelen elkaar beïnvloeden.
Wat betekent robuust? 
Robuust betekent hier dat je door veranderingen niet meteen uitgeschakeld wordt. 

Robuust betekent dat je bestand bent tegen veranderingen, je aanpast aan veranderende omstandigheden en overleeft.
We hebben dus gezien dat de onderdelen verschillende eigenschappen hebben. Wat is dan een goede samenwerking?

Snel en klein informeert groot en krijgt de aandacht. 
Groot controleert klein door veranderingen te accepteren of af te wijzen. 
Groot zorgt daarbij voor continuïteit.

De praktijk

Als ik kijk naar onze eigen situatie, waarbij we als klein bedrijf zijn overgenomen door een veel groter bedrijf, dan moet daar ook een robuuste structuur ontstaan.

Nieuwe producten bijvoorbeeld, moeten als eerste getest worden bij het kleine bedrijf. 
Dat gaat namelijk een stuk sneller.

Vervolgens worden de conclusies gebruikt bij het grotere bedrijf, waarbij gekeken wordt hoe dit past in het grotere geheel. En of een nieuw product zinvol is om op te nemen of dat het geen meerwaarde heeft (accepteren of afwijzen)

Als je dus kijkt naar een nieuw product, dan kan een klein bedrijf snel kijken wat het is en wat de voordelen en nadelen zijn. 
Een groot bedrijf kan vervolgens er het maximale uithalen qua opbrengst of het juist afwijzen omdat het te grote negatieve gevolgen zou hebben.

Je wilt een systeem waar kansen snel gespot worden (via klein en snel) en waar groot en langzaam vervolgens het maximale uithaalt (door de macht) zo heb je groei.

Aan de andere kant wil je niet constant afgeleid worden door dingen die niets opleveren en teveel afleiden van de core business. Daar moet afgewezen worden.

Zo wil je ook bedreigingen en veranderingen snel signaleren via klein. Daar moet groot dan op reageren en zich aanpassen. Als je hier sneller in bent dan de concurrentie, heb je meer tijd om het schip een andere kant op te sturen.

Aan de andere kant is niet alles een bedreiging op het niveau van groot. Er kan een verandering zijn, maar eentje die alleen effect heeft op het signaleringsniveau van klein. 
Hier moet groot juist afwijzen en zich niet af laten leiden. 
Er moet dus een robuuste eenheid ontstaan, waarbij er zowel bottom-up als top-down gewerkt wordt.